Urodził się 24 kwietnia 1894 r.
W czasie I wojny światowej w armii rosyjskiej i I KP. W stopniu ppor. art. w okresie od 18 kwietnia do 1 czerwca 1918 r. uczył się na kursie w Szkole Oficerów Artylerii I KP w Bobrujsku. Po demobilizacji korpusu w POW. Służył w KN3. 9 lipca 1919 r. wysłany do Winnicy, celem objęcia stanowiska pomocnika kierownika tamtejszej komendy okręgu. Potem w WP.
Zweryfikowany jako mjr art. z 1 czerwca 1919 r., służył w 28 pap. W 1923 r. sprawował funkcję dowódcy I dyonu, a w 1924 r. – kwatermistrza pułku. Awansowany 1 stycznia 1927 r. na ppłk. art., był komendantem placu w Raduczu (1928), a w 1932 r. zastępcą dowódcy 18 pal. Wiosną 1939 r. zajmował stanowisko rejonowego inspektora koni w Brześciu nad Bugiem.
Na tym stanowisku wziął udział w kampanii 1939 r. Uczestniczył w obronie Polesia przeciwko Niemcom i Sowietom.
Dalsze jego losy są nieznane.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości, czterokrotnie Krzyżem Walecznych i złotym Krzyżem Zasługi.
A. Holiczenko: Żołnierze tajnego frontu. Lista imienna KN3 POW-Wschód, 1914-1921 (Olsztyn 2012); Z. Moszumański, Z. Kozak: Wojenne szkoły dla oficerów artylerii [1914-1921] (Pruszków brw]; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932, 1939; Monitor Polski nr 64/1937.