Bohdan Butkiewicz

Urodził się 20 maja 1897 r. w majątku Nowosady na Mińszczyźnie. Syn Adolfa i Marii z Kostrowickich.
Ukończył gimnazjum w Wilnie (1915 r.), po czym w 1916 r. podjął studia na Wydz. Języków Wschodnich uniwersytetu w Kijowie.
1 grudnia 1916 r. powołany do służby w armii rosyjskiej, 15 grudnia przydzielono go do odxiału samochodowego przy sztabie Frontu Zachodniego. Od 1 marca 1917 r. kontroler samochodowy i garażowy w 2 Armii. 1 grudnia 1917 r. został zdemobilizowany.
Od 1lutego 1918 r. w I Korpusie Polskim. Służył woddziale automobilowym korpusu. Uczestniczył w walkach z bolszewikami. Jako członek załogi samochodu opancerzonego „Piast” kontuzjowany pod Bortnikami. W I Korpusie Polskim pełnił służbę do demobilizacji latem 1918 r.
Od 1 marca 1919 r. w WP. Przydzielony do baonu zapasowego Dywizji Litewsko-Białoruskiej, był jego żołnierzem do 15czerwca. Przeniesiony jako mechanik do ekskadry lotniczej, wkrótce potem został skierowany do Szkoły Podchorążych Piechoty w Warszawie. Ukończył ją 3 stycznia 1920 r. Mianowany ppor. piech.,od 1 marca uczył się w Oficerskiej Szkole Obserwatorów Lotniczych w Toruniu. Ukończył ją 2 czerwca i otrzymał przydział do 4 esk. (potem: 11 esk.). Brał udział w walkach z bolszewikami. Awansowany 1 listopada 1920 na por. obs.
Od 16 marca do 4 września 1921 r. obserwator 8 esk. Następnie uczył się w Niższej Szkole Pilotów w Bydgoszczy (do 30 kwietnia 1922 r.), potem w Wyzszej Szkole Pilotów w Grudziądzu (do 15 października 1922 r.). Po jej ukończeniu do 25 grudnia 1923 r. służył w 7 esk. 1 plotn. Od 26 grudnia 1923 do 24 czerwca 1926 r. instruktor w eskadrze treningowej pułku, a potem był pilotem w 122 eks. myśliwskiej. W 1 plotn pełnił służbę do 7 lutego 1933 r. Był m.in. oficerem nadzoru technicznego oraz pilotem oblatywaczem. Od 2 lutego do 15 marca 1931 r. przebywał na kursie informacyjno-wywiadowczym w Sztabie Głównym. Od 8 lutego 1933 r. w Instytucie Badawczo-Treningowym Lotnictwa. Dowodził dyonem doświadczalnym przez dwa lata i pięć miesięcy. 1 stycznia 1934 r. awansował na kpt. obs. Jednocześnie studiował w Naukowym Instytucie Emigracyjnym i Kolonialnym w Warszawie. 24 kwietnia 1936 r. przeniesiony do dyspozycji szefa Biura Personalnego MSWojsk. W rzeczywistości pracował w referacie „Wschód” Oddz. II Sztabu Głównego. Prowadził dział „Daleki Wschód”.
Na tym stanowisku wziął udział w kampanii 1939 r. 17 września przekroczył granicę Rumunii, po czym 25 września dotarł do Francji. 1 października przydzielony do Oddz. II sztabu NW. Podczas kampanii francuskiej 20 maja objął funkcję kierownika referatu politycznego w wydz. IV bezpieczeństwa tego oddziału. Ewakuowany do Wlk. Brytanii, od 1 sierpnia 1940 r. pozostawał na urlopie bez uposażenia, co oznaczało zwolnieie z PSZ. Wykazywany był jako nieetatowy pracownik placówki kontrwywiadowczej prawdopodobnie w Rio de Janeiro.
2 kwietnia 1947 r. przeniesiony do Kadry Ewidencji Oficerskiej z pozostawieniem na urlopie bez uposażenia.
Dalsze jego losy są nieznane.
Odznaczony Krzyżem Walecznych i Medalem Niepodległości oraz srebrnym Krzyżem Zasługi i rumuńskim orderem Gwiazdy Rumunii 5 kl.