Urodził się 14 (lub 24) sierpnia 1898 r. w Białej Podlaskiej. Syn Wacława i Aleksandry z Wadowiczów (?).
W czasie I wojny światowej od 8 kwietnia 1918 r. w POW ps. „Babinicz”. Służył w obwodzie bialskim.
Od 1919 r. w WP. Służył m.in. w 203 pszwol Armii Ochotniczej (potem: 3 pszwol). Po zakończeniu wojny z bolszewikami w stopniu kpr. przeniesiony do rezerwy.
W niepodległej Polsce od 27 marca 1922 r. mieszkał w osadzie wojskowej Planty gm. Ostrów pow. Baranowicze. Pracował w swoim gospodarstwie (26 ha) oraz prowadził cegielnię.
Po kampanii 1939 r. pozostał w swoim gospodarstwie pod okupacją sowiecką. Wywieziony z rodziną 28 lutego 1940 r. do wsi Kiarnysz w rejon Archangielska. Przebywał tam do 3 września 1941 r. Po wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej i podpisaniu umowy Sikorski-Majski zwolniony, wyjechał do Buzułuku.
Zmarł po 1941 r.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości.
Żonaty z Salomeą Jarząb, miał z nią oraz córki Salomeę (1924), Danutę (ur. 1928) i Barbarę (ur. 1933) oraz synów Lecha (1926); Jeremiego (ur. 1929) i Józefa (1935).
M. Barczyński, Polska Organizacja Wojskowa. Obwód bialski w III Okręgu Siedleckim, Biała Podlaska 1993; „Monitor Polski” nr 27/1934, 177/1938.