Urodził się 17 marca 1896 r.
Po wybuchu I wojny światowej służył w Polskiej Organizacji Wojskowej pod pseudonimem „Kiemlicz”. W roku 1917 oskarżał peowiaków przed Niemcami.
W niepodległej Polsce (po 11 listopada 1918) mieszkał w Sokołowie Podlaskim. Był działaczem Bezpartyjnego Bloku Współpracy z Rządem, organizacji powołanej w listopadzie 1927 r. z inicjatywy Józefa Piłsudskiego. Wobec odnalezienia i ujawnienia dokumentów związanych z denuncjowaniem członków POW przed Niemcami, na początku sierpnia 1934 r. został wykluczony z szeregów BBWR.
Zmarł po 1934 r.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości, który mu odebrano.
W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863-1938. Słownik biograficzny t. 1, Mińsk Mazowiecki – Warszawa – Kraków 2011; „Monitor Polski” 1933, nr 102; „Nowa Gazeta Podlaska” 1934, nr 6; Peowiak-denuncjator, „Nowy Dziennik” 1934, nr 215.