Urodził się 15 września 1895 r. w Żytnie pow. Radomsko. Syn Andrzeja i Karoliny z Kozłowskich.
W czasie I wojny światowej służył w Polskiej Organizacji Wojskowej ps. „Ostroga”.
W niepodległej Polsce (po 11 listopada 1918) służył w policji. W 1933 r. posiadał stopień przodownika, potem awansował na st. przodownika. W 1939 r. pełnił służbę w komendzie powiatowej w Piotrkowie.
Podczas kampanii 1939 r. dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Ostaszkowie.
Wywieziony na podstawie listy nr 044/1 z 22 kwietnia 1940 r., wkrótce potem został zamordowany w Twerze.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości, pośmiertnie awansował (2007) na aspiranta.
Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej WP w Warszawie.
W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863–1938 Słownik biograficzny t. 1, Mińsk Mazowiecki – Warszawa – Kraków 2011; Miednoje. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego t. I, Warszawa 2006; „Monitor Polski” 1933, nr 131.