Bojownikom niepodległości

Bolesław Bałdys

(1893–po 1931)

Urodził się 7 lutego 1893 r. w Dąbrowie Górniczej.

Członek Zw. Strzeleckiego.

W czasie I wojny światowej w 1914 r. wstąpił do Legionów Polskich. Służył w 3 pp LP, a od 1915 r. w 1 part LP. Chory, w marcu 1916 r. przebywał w Domu Uzdrowieńców w Kamieńsku. Po rekonwalescencji w 1 baterii I dyonu haubic 1 part LP.

Po kryzysie przysięgowym w lipcu 1917 r. został internowany przez Niemców w Szczypiornie, a potem w Łomży. W czasie internowania ranny w obojczyk.

Po 1918 r. w WP. Po wojnie z bolszewikami w rezerwie.

W niepodległej Polsce mieszkał w Zagórzu (obecnie część Sosnowca). Był robotnikiem.

Członek Zw. Legionistów Polskich.

Zmarł po 1931 r.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości i Krzyżem Walecznych.

Źródła

J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863-1938. Słownik biograficzny t. 3, Mińsk Mazowiecki-Warszawa-Kraków 2011; „Monitor Polski” nr 179/1931; VI Lista strat Legionów Polskich, Piotrków 1916.