Urodził się 14 lutego 1903 r. w Dunajowcach na Podolu. Syn Józefa i Anny z Zarembów.
Po 1918 r. w WP.
Od 1 września 1921 r. kształcił się w Szkole Podchorążych Piechoty (potem: Oficerskiej Szkole Piechoty) i z dniem 1 lipca 1923 r. otrzymał stopień ppor. piech. Przydzielony do 62 pp, 1 lipca 1925 r. otrzymał stopień por. piech. Dowodził plut. Od 1 stycznia 1930 r. referent w wydz. wojskowym Komisariatu Generalnego RP w Gdańsku. Z dniem 10 września 1933 r. ponownie podjął służbę w 62 pp. Z dniem 1 stycznia 1935 r. awansował na kpt. piech. Po 1936 r. przydzielony do 1 Okręgowego Urzędu WF i PW. Od 1938 r. zajmował stanowisko komendanta Legii Akademickiej na jednej z warszawskich uczelni.
Podczas kampanii 1939 r. sprawował funkcję I adiutanta 182 pp rez. Uczestniczył w walkach z Niemcami i Sowietami. Po kapitulacji oddziałów pod Kockiem (6 października) zapewne dostał się do niewoli niemieckiej.
Dalsze jego losy są bliżej nieznane.
Zmarł po 1952 r.
Odznaczony Medalem Niepodległości.
W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863-1938. Słownik biograficzny t. 3, Mińsk Mazowiecki-Warszawa-Kraków 2011; L. Głowacki, Działania wojenne na Lubelszczyźnie w roku 1939, Lublin 1986; „Monitor Polski” nr 63/1933; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.