Urodził się 10 sierpnia 1885 r. w Płocku. Syn Władysława i Heleny z Wadzyńskich.
W 1904 r. ukończył Szkołę Przemysłowo-Techniczną w Krakowie, po czym podjął pracę zawodową w Zakładach Buudowy Maszyn „J. John” w Łodzi.
Działacz niepodległościowy ps. „Holender”.
W niepodległej Polsce mieszkał w Łodzi. W 1933 r. ukończył studia na Politechnice Lwowskiej, uzyskując dyplom inżyniera mechanika. Został wówczas naczelnym inżynierem zakładów „J. John” i stanowisko to zajmował do 1939 r.
W 1933 r. był współzałożycielem Rotary Clubu w Łodzi.
Podczas II wojny światowej mieszkał w Warszawie. Na polecenie Delegatury Rządu RP na Kraj opracował plany organizacji przemysłu metalowego na terenie województwa łódzkiego po zakończeniu wojny.
Od 1945 r. pracował jako dyrektor Zjednoczenia Przemysłu Metalowego, a potem dyrektorem Fabryki Zegarów w Łodzi. W 1949 r. przeniósł się do Warszawy, gdzie początkowo był ekspertem w Banku Inwestycyjnym, a potem głównym projektantem w Biurze Projektów „Prozamet”.
Zmarł 15 sierpnia 1963 r. w Warszawie.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości i złotym Krzyżem Zasługi.
Żonaty z Janiną Pągowską, z którą miał córkę Hannę, a potem z Marią Rudnicką, miał z nią syna Witolda i córkę Ewę.
„Monitor Polski” nr 92/1932.