Urodził się 26 maja 1900 r. w Krakowie. Syn Jana Kantego i Róży z Popowiczów.
Działacz niepodległościowy ps. Gozdawa”.
Po 1918 r. w WP. Służył w 14 puł. Mianowany z dniem 1 lipca 1919 r. ppor. kaw., 1 lipca 1920 r. awansował na por. kaw. W pułku tym pozostawał też w 1921 r.
W 1923 r. był I oficerem sztabu VIII BJazdy w Białymstoku. Od 1924 r. do 1937 r. pełnił służbę w 21 puł. 1 stycznia 1930 r. awansował na rtm. kaw. Od 1933 r. dowodził 4 szw. Następnie w dowództwie BK „Równe”. Wiosną 1939 r. był oficerem ordynansowym dowódcy OK nr VII w Poznaniu.
Na tym stanowisku wziął udział w kampanii 1939 r. (potem oficer ordynansowy dowódcy GO). Uczestniczył w bitwie nad Bzurą. Po zakończeniu walk brał udział w działalności konspiracyjnej w szeregach AK ps. „Zawadzki”, „Gozdawa”. Uczestniczył w powstaniu warszawskim (1944 r.). Z ludnością cywilną opuścił Warszawę.
Po II wojnie światowej mieszkał w Polsce. Awansował na mjr. kaw.
Zmarł 24 września 1975 r. w Warszawie i został pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.
Odznaczony orderem Virtuti Militari 5 kl., czterokrotnie Krzyżem Walecznych, Medalem Niepodległości i rumuńskim orderem Gwiazdy Rumunii 5 kl.
Dzieje Ułanów Jazłowieckich, Londyn 1988; „Monitor Polski” nr 64/1937; Rocznik oficerów kawalerii 1930; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.