Urodził się 20 lipca 1904 r.
Uczył się w Korpusie Kadetów nr 1 we Lwowie. W 1920 r. brał udział w walkach z bolszewikami. Po zakończeniu wojny powrócił do szkoły. W maju 1921 r. z grupą kadetów przedostał się na Górny Śląsk i wziął udział w III powstaniu śląskim. W lipcu powrócił do szkoły, w której w 1923 r. uzyskał maturę.
W latach 1923-1925 elew Oficerskiej Szkoły Artylerii w Toruniu. Po jej ukończeniu 1 lipca 1925 r. mianowany ppor. art., został przydzielony do 10 pap. Był dowódcą plut. Awansowany 1 lipca 1927 r.na por. art., po 1928 r. został przeniesiony do 26 pal, a około 1931 r. do 22 pal, gdzie dowodził baterią. Po 1934 r. przeniesiony do służby w Oddz. II Sztabu Głównego, był oficerem wywiadu w Ekspozyturze nr 4 w Katowicach. Awansowany 19 marca 1937 r. na kpt. art. w marcu 1939 r. przydzielony do Oddz. II sztabu Armii „Łódź”.
Na tym stanowisku wziął udział w kampanii 1939 r. Następnie ze sztabem przedostał się do Warszawy, gdzie od 8 września był oficerem Oddz. II sztabu Armii „Warszawa”. Po kapitulacji załogi (28 września) dostał się do niewoli, w której przebywał przez cały okres wojny m.in. w oflagu II D w Gross-Born. Działał w jenieckiej konspiracji obozowej. Uwolniony w 1945 r., powrócił do kraju.
Mieszkał w Warszawie.
Działacz kombatancki, był członkiem Zarządu Głównego ZBoWiD. Awansował do stopnia ppłk art. stanu spoczynku.
Zmarł 11 marca 1985 r. w Warszawie i został pochowany na tamtejszym Cmentarzu Wojskowym na Powazkach kwat.
Odznaczony trzykrotnie Krzyżem Walecznych, Medalem Niepodległości oraz srebrnym Krzyżem Zasługi.
L. Głowacki, Obrona Warszawy i Modlina na tle kampanii wrześniowej 1939, Warszawa 1985; Księga pamięci kadetów II Rzeczypospolitej, Warszawa 2001; J. Łukasiak, Szkoła Podchorążych Artylerii w Toruniu 1923-1939, Pruszków 2000; „Monitor Polski” nr 6/1934; Rocznik oficerski 1928, 1932; J. Rómmel, Za honor i ojczyznę, Warszawa 1958; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.