Bojownikom niepodległości

Bolesław Faliszewski

(1895–po 1939)

Urodził się 11 lipca 1895 r. w Żywcu. Syn Władysława i Matyldy z Kirchnerów. Brat Tadeusza (zob.). Uczył się w IV gimnazjum we Lwowie.

W czasie I wojny światowej w Legionach Polskich; podoficer w 1 puł LP. Chory, do 17 września 1915 r. przebywał w szpitalu w Hranicach, potem do 12 października w szpitalu rezerwowym nr 1 w Wiedniu.

Po 11 listopada 1918 r. pracował jako urzędnik. W końcu 1923 r. na skutek redukcji został zwolniony z pracy w starostwie w Chełmie (urzędnik VIII stopnia służbowego). W latach 1928–1931 pracował w Państwowym Urzędzie Pośrednictwa Pracy w Sosnowcu (początkowo jako kontraktowy pracownik, od 1930 r. jako prowizoryczny asesor w VIII stopniu służbowym) i Kielcach. Następnie w Państwowym Urzędzie Pośrednictwa Pracy w Lublinie. Zmarł po 1939 r.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości i Krzyżem Walecznych.

Źródła

IV Lista strat Legionów Polskich, Piotrków 1916; „Dziennik Urzędowy Województwa Lubelskiego” nr 7/1923; „Kielecki Dziennik Wojewódzki” nr 7/1930; „Monitor Polski” nr 64/1932; I. Pogorzelska, Źródła do dziejów Sosnowca z okresu dwudziestolecia międzywojennego znajdujące się w zasobie Archiwum Państwowego w Kielcach, „Szkice Archiwalno-Historyczne” nr 92012; Sprawozdanie Dyrekcyi c.k. IV. gimnazyum we Lwowie za rok szkolny 1913, Lwów 1913; Sprawozdanie Kierownictwa Oddziału równorzędnego c.k. IV. gimnazyum we Lwowie za rok szkolny 1914, Lwów 1914.