Urodził się 2 stycznia 1900 r. w Postawach. Syn Feliksa i Michaliny z Jachimowiczów.
W czasie I wojny światowej w Legionach Polskich. Służył w 1 pp LP. Od 3 stycznia 1917 r. w komp. saperów nr 2.
Po kryzysie przysięgowym w Legionach z lipca 1917 r. przeszedł do Polskiej Siły Zbrojnej. Służył w kursie saperów (potem: komp. saperów). Po rozbrojeniu Niemców (11 listopada 1918 r.) automatycznie przeszedł do WP.
Uczestniczył w walkach z Ukraińcami w rejonie Lwowa. Ranny 16 lutego 1919 r. pod Skniłowem. Następnie w 1 pinż.
W niepodległej Polsce podoficer zawodowy. W 1925 r. w stopniu st. sierż. służył w XIII komp. 2 psap. W 1931 r. w Wojskowym Sądzie Okręgowym w Warszawie, a w 1937 r. w 2 baonie saperów oraz w szefostwie fortyfikacji w Brześciu nad Bugiem.
Dalsze jego losy są nieznane.
Odznaczony Medalem Niepodległości i brązowym Krzyżem Zasługi.
Żonaty, miał syna Bolesława (15 V 1927-24 IX 1944), strz. AK, poległego w powstaniu warszawskim.
„Monitor Polski” nr 64/1937.