Urodził się 22 lipca 1899 r. w Dąbrowie Górniczej. Syn Stanisława i Józefy z Olkuszników.
Po 1918 r. w WP. Od 15 sierpnia 1920 do 15 lutego 1921 r. był elewem na kursie Szkoły Podchorążych Artylerii w Poznaniu. Po jego ukończeniu z dniem 1 marca 1921 r. mianowany ppor. art.
Przydzielony do 7 pap, 1 marca 1923 r. awansował na por. art. W pułku tym służył jeszcze w 1932 r. W 1933 r. w Wojskowym Sądzie Rejonowym w Częstochowie. Przeniesiony do służby intendentury, ukończył Wyższą Szkołę Intendentury. Awansowany 19 marca 1938 r. na kpt. int. z wsw, wiosną 1939 r. był oficerem intendentury 7 DP.
Zmarł po 1969 r. w Polsce
Odznaczony Medalem Niepodległości i srebrnym Krzyżem Zasługi.
W. Chocianowicz, W 50 lecie powstania Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie, Londyn 1969; „Monitor Polski” nr 258/1933; Z. Moszumański, Z. Kozak, Wojenne szkoły dla oficerów artylerii (1914-1921), Pruszków brw; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.