Urodził się 9 czerwca 1880 r. w Nowym Zagórzu. Syn Henryka.
Ukończył Wyższą Szkołę Realną w Krakowie (1898 r.) oraz studia na Politechnice Lwowskiej.
Prowadził własne przedsiębiorstwo techniczne we Lwowie.
Członek Zw. Strzeleckiego.
W czasie I wojny światowej od 1914 r. w Legionach Polskich. Służył w żandarmerii. Mianowany 9 października 1914 r. ppor. żand., już 6 listopada awansował na por. żand. 1 lipca 1915 r. przeniesiony do 3 pp LP. Wiosną 1916 r. leczył się w szpitalu nr 1 w Krakowie. Następnie od 15 maja w komendzie Domu Uzdrowieńców LP w Kamieńsku. W lipcu został komendantem Stacji Zbornej LP w Pradze. Sprawował funkcję szefa Głównego Łomży, a od 23 kwietnia 1917 r. – kierownika XIII Głównego Urzędu Zaciągu w Radomiu.
Po kryzysie przysięgowym od września 1917 r. w Polskim Korpusie Posiłkowym.
Zmarł przed 1937 r.
Odznaczony dwukrotnie Krzyżem Walecznych, pośmiertnie otrzymał Krzyż Niepodległości.
Żonaty z Eugenią N.
Lista starszeństwa oficerów Legionów Polskich, Warszawa 1917; „Monitor Polski” nr 178/1937; K. Stepan, Prawie jak słownik, „Mars” t. 20/2006.