Bojownikom niepodległości

Bolesław Jaśkiewicz

(1888–1940)

Urodził się 15 kwietnia 1888 r. w Terespolu. Syn Antoniego i Antoniny z Lejrnetów (?).

W czasie I wojny światowej w I Korpusie Polskim.

Od 1 maja 1922 r. w policji. Przydzielony do komendy wojewódzkiej w Brześciu nad Bugiem, 1 lipca 1925 r. awansował na st. posterunkowego. W 1933 r. służył na posterunku kolejowym Brześć Centralny. Od 12 stycznia 1938 r. funkcjonariusz w II komisariacie w Brześciu nad Bugiem.

Podczas kampanii 1939 r. po 17 września dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Ostaszkowie.

Wywieziony na podstawie listy nr 03 z początku kwietnia 1940 r., wkrótce potem został zamordowany w Twerze.

Odznaczony Medalem Niepodległości i brązowym Krzyżem Zasługi, pośmiertnie (2007) awansował na aspiranta.

Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej Wojska Polskiego w Warszawie.

Źródła

Miednoje. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego t. 1, Warszawa 2006; „Monitor Polski” nr 292/1933.