Urodził się 8 listopada 1887 r. w Warszawie. Syn Jakuba, szewca, i Anieli z Naporskich.
W 1909 r. uzyskał maturę w gimnazjum gen. Pawła Chrzanowskiego wWarszawie. Następnie podjął studia na Wydz. Lekarskim Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Od czerwca 1914 r. w PDS.
W czasie I wojny światowej od 8 sierpnia 1914 r. w oddziale J. Piłsudskiego i Legionach Polskich ps. „Mazurski”. Służył jako chor. san. w I baonie 1 pp LP. Z dniem 16 września 1916 r. uzyskał dyplom lekarski. Specjalizował się w chirurgii.
Po 1918 r. w WP. W latach 1919-1921 lekarz w 1 puł. Wyróżnił się 12 września 1920 r. pod Młyniskami, gdzie pod ogniem wroga udzielał pomocy rannym. Następnie w rezerwie. Zweryfikowany jako kpt. rez. lek. z 1 czerwca 1919 r.
W niepodległej Polsce praktykował w Kartuzach, przez pewien czas pracował na M/S „Bator”. W końcu lat 30. był dyrektorem szpitala powiatowego w Kartuzach.
W sierpniu 1939 r. zmobilizowany do WP, brał udział w kampanii wrześniowej, podczas której dostał się do niewoli niemieckiej. Zwolniony z obozu, powrócił do kraju.zUczestniczył w działalności konspiracyjnej w szeregach AK. Służył w inspektoracie miechowskim, a od 1944 r. w 106 DP AK.
Po zakończeniu wojny powrócił do Kartuz. W 1950 r. wyrzucony z domu przez władze komunistyczne, zamieszkał w Gdańsku. W 1956 r. pracował w Mławie.
Zmarł 21 grudnia 1966 r. w Gdańsku.
Odznaczony Krzyżem Walecznych i Medalem Niepodległości.
Żonaty z Jadwigą Czyżewską, miał z nią sześcioro dzieci m.in. Barbarę i Tadeusza.
J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; J. Litewski, W. Dziewanowski, Dzieje 1. Pułku Ułanów Krechowieckich, Oświęcim 2014; „Monitor Polski” nr 259/1937; Polski Almanach Medyczny na rok 1956, Warszawa 1957; Rocznik Lekarski Rzeczypospolitej Polskiej narok 1948, Warszawa 1949; Rocznik Lekarski Rzeczypospolitej Polskiej na 1936 rok, Warszawa 1936; Rocznik oficerski 1923, 1924; Rocznik oficerski rezerw 1934.