Urodził się 9 kwietnia 1898 r. we Lwowie. Syn Józefa i Marii z Keslerów.
Od 1913 r. członek Zw. Strzeleckiego.
W czasie I wojny światowej 6 sierpnia 1914 r. wstąpił do oddziałów strzeleckich i Legionów Polskich. Służył w 2 pp LP. Podczas kampanii karpackiej 15 lutego 1915 r. został ranny. Przeszedł cały szlak bojowy pułku. W 1917 r. przebywał na kursie wyszkolenia nr 4. Po jego przerwaniu powrócił do 2 pp LP.
Po kryzysie przysięgowym w lipcu 1917 r. pozostał w pułku. Brał udział w przejściu II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918). Następnie dołączył do II Korpusu Polskiego. Uczestniczył w bitwie z Niemcami pod Kaniowem (11 maja). Po kapitulacji korpusu (12 maja) dostał się do niewoli, z której po trzech dniach zbiegł.
Brał udział w pracach konspiracyjnych na wschodzie (do 28 października 1918).
Po 1918 r. w WP. Podczas walk zbolszewikami został ranny nad Seretem.
W niepodległej Polsce podoficer zawodowy WP. 25 września 1921 r. był szefem komp. Baonu Celnego. 1 maja 1922 r. awansował na sierż.
Przeszedł do służby w Policji Państwowej. Do stycznia 1925 r. w stopniu przodownika był funkcjonariuszem w Ostrogu.
Powrócil do WP. W 1933 r. posiadał stopień st. sierż. Służył w baonie KOP „Żytyń”. Później w Centralnej Szkole Podoficerów KOP w Osowcu oraz (co najmniej do lutego 1939 r.) ponownie w baonie KOP „Żytyń”.
Członek Zw. Legionistów Polskich.
Zmarł po 1939 r.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości.
J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863-1938. Słownik biograficzny t. 3, Mińsk Mazowiecki-Warszawa-Kraków 2011; „Monitor Polski” nr 102/1933; A. Ochał, Batalion Korpusu Ochrony Pogranicza „Suwałki” 1927-1939, Suwałki 2009.