Bojownikom niepodległości

Bronisław Bandurski

(1895–po 1931)

Urodził się 11 lipca 1895 r. w Zebrzydowicach pow. Wadowice. Syn Antoniego i Karoliny.

Pracował jako pomocnik handlowy.

W czasie I wojny światowej w 1914 r. wstąpił do Legionów Polskich. Służył w 1 part LP.

Później w armii austro-węgierskiej. Walczył na froncie włoskim. Tam dostał się do niewoli.

W grudniu wstąpił do oddziałów polskich we Włoszech. Razem z nimi przetransportowany do Francji. W 1919 r. w składzie Armii Polskiej gen. J. Hallera powrócił do kraju.

W niepodległej Polsce podoficer zawodowy WP. W 1931 r. posiadał stopień st. ogn. Służył wówczas w Dep. Uzbrojenia MSWojsk.

Dalsze jego losy są nieznane.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości i dwukrotnie Krzyżem Walecznych.

Źródła

J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863-1938. Słownik biograficzny t. 3, Mińsk Mazowiecki-Warszawa-Kraków 2011; „Monitor Polski” nr 132/1931.