Bojownikom niepodległości

Bronisław Branicki

(1897-1969)

Urodził się 29 sierpnia 1897 r. we Lwowie. Syn Juliana i Zofii z Folmesów (Folnesów?). Brat Tadeusza (zob.).
W czasie I wojny światowej od 13 lipca 1915 r. w Legionach Polskich. Służył w 3 komp. I baonu 1 pp LP. Chory, w sierpniu 1915 r. leczył się w szpitalu twierdzy nr 9 w Krakowie. Uzyskał stopień kpr. Ranny w nogę, 16 grudnia został zwolniony z Legionów.
Od 2 listopada 1918 r. uczestniczył w obronie Lwowa przeciwko Ukraińcom. Należał do załogi odcinka II. Po wyparciu przeciwnika z miasta 25 listopada wcielony do I baonu 1 pstrz lwowskich (potem: 38 pp). Po wojnie przeniesiony do rezerwy.
W niepodległej Polsce mieszkał we Lwowie. Pracował jako monter-szofer.
Zmarł 8 listopada 1969 r. i został pochowany na Cmentarzu Lipowym w Gliwicach.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 258/1933
Źródła

J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich t. I, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; Lista strat Legionu Polskiego. Od lipca do października 1915, Piotrków 1915; „Monitor Polski” nr 258/1933; Obrona Lwowa 1-22 listopada 1918 t. 3, Lwów 1939.