Urodził się 17 sierpnia 1884 r. w Kozłowie pow. Miechów. Syn Wawrzyńca i Konstancji z Nowaków.
Ukończył studia prawnicze.
Od 1 września 1917 r. był sędzią pokoju w Olkuszu, w którym w 1918 r. został radnym.
W grudniu 1919 r. przeniesiony na stanowisko sędziego pokoju w okręgu VI m.st. Warszawy. 28 stycznia 1922 r. mianowany sedzią Sądu Okręgowego w Warszawie. Później był sedzią w II wydz. Sądu Apelacyjnego, a następnie sędzią III wydz. i wiceprezesem Sądu Apelacyjnego. Na tym stanowisku przewodniczył składowi sędziowskiemu w rozprawie apelacyjnej procesu brzeskiego.
Członek Zrzeszenia Sędziów i Prokuratorów RP, od 1932 r. prezes jego warszawskiego koła.
Zmarł po 1937 r.
Odznaczony orderem Polonia Restituta 3 kl. i Medalem Niepodległości.
„Dziennik Urzędowy Ministerstwa Sprawiedliwości” nr 9/1919, 65/1922; „Monitor Polski” nr 63/1933.