Bojownikom niepodległości

Bronisław Gelb

(1892–po 1938)

gelb bronisławUrodził się 12 maja 1892 r. we Lwowie. Syn Bolesława i Józefy z Herzogów.

Ukończył sześć klas gimnazjum.

Pracował w przemyśle naftowym w Borysławiu. Tam od 1913 r. należał do Polskich Drużyn Strzeleckich.

W czasie I wojny światowej w składzie 2 komp. borysławskiej 30 sierpnia 1914 r. wyruszył do Legionów Polskich. Służył w 15 komp. 3 pp LP, a od grudnia był sanitariuszem 7 komp. 2 pp LP. Podczas walk w Karpatach odmroził sobie nogę, w związku z czym zapewne na początku 1915 r. odesłano go do szpitala w Wiedniu. Od maja 1915 r. sanitariusz w 4 pp LP. W jego składzie 15 lipca wyruszył na front. Brał udział w działaniach na Lubelszczyźnie i Wołyniu. 28 lutego 1916 r. urlopowany do pracy w przemyśle naftowym, 5 września powrócił do służby. Przydzielony do komp. uzupełniającej nr 3, skąd przydzielono go do oddziału sanitarnego 4 pp LP.

28 stycznia 1917 r. przeniesiony do armii austro-węgierskiej, brał udział w walkach na froncie włoskim. W końcu 1918 r. powrócił do Borysławia.

Został aresztowany przez Ukraińców. Następnie uwolniony.

Prawdopodobnie od 1920 r. w WP. W składzie 46 pp walczył z bolszewikami. Po zakończeniu wojny w rezerwie.

Mieszkał w Borysławiu. Pracował zawodowo jako wiertacz i asystent w kopalni nafty.

Członek Zw. Legionistów Polskich.

Zmarł po 1938 r.

Odznaczony Medalem Niepodległości.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 177/1938
Źródła

Borysław w walce o Niepodległość 1912-1932, Borysław 1932; M. Gałęzowski, Na wzór Berka Joselewicza. Żołnierze i oficerowie Legionów Polskich pochodzenia żydowskiego, Warszawa 2010; Lista chorych, rannych, zabitych i zaginionych legionistów do kwietnia 1915 roku, Oświęcim 1915; „Monitor Polski” nr 177/1938.