Urodził się 30 sierpnia 1883 r. we Śladkowie Górnym pow. Łęczyca. Syn Piotra, ekonoma, i Wiktorii z Jaworskich. Brat Józefa (zob.).
Ukończył szkołę elementarną.
W 1897 r. podjął pracę w fabryce wyrobów metalowych w Zgierzu. W 1903 r. przeniósł się do Łodzi, gdzie jako tokarz był zatrudniony w fabryce maszyn i odlewów żelaznych „J. John Tow. Akc.”.
Na początku 1905 r. wstąpił do PPS. Początkowo działał jako kolporter i poborca składek partyjnych, a od 1906 r. w jej Organizacji Bojowej. Brał udział w zamachach na strażników ziemskich na przedmieściach Łodzi oraz w akcji bojowej na wagon pocztowy pod Rogowem (8 listopada 1906). Później członek PPS-Frakcji Rewolucyjnej. Uczestniczył w ataku na furgon pocztowy w Łodzi na ul. Rokicińskiej. Aresztowany 3 września 1907 r. 9 listopada 1908 r. skazany przez Tymczasowy Sąd Wojenny na karę śmierci.
Stracony 12 listopada 1908 r. w więzieniu przy ul. Długiej w Łodzi.
Pośmiertnie odznaczony Krzyżem Niepodległości z mieczami.
R. Kaczmarek, w: Polski Słownik Biograficzny t. VIII z 1959-1960; S. Kalabiński, w: Słownik Biograficzny Działaczy Polskiego Ruchu Robotniczego t. 2, Warszawa 1987; Księga Jubileuszowa Polskiej Partji Socjalistycznej 1892-1932, Warszawa brw; S. Martynowski, Polska bojowa, Łódź 1937; „Monitor Polski” nr 300/1930.