Urodził się 17 lutego 1895 r. w Kupimierzu pow. Opoczno. Syn Józefa i Michaliny z Barańskich.
W czasie I wojny światowej w Legionach Polskich.
Po 1918 r. w WP. W niepodległej Polsce podoficer zawodowy. W 1933 r. posiadał stopień st. sierż. Służył wówczas jako kancelista w PKU w Słonimiu.
Podczas kampanii 1939 r. po 17 września aresztowany przez Sowietów; po czym po dwóch tygodniach zwolniony. Aresztowany ponownie 28 stycznia 1940 r.
Zmarł 16 sierpnia 1941 r. w łagrze w Uchta-Iżejsku na Uralu.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości.
Żonaty z Walerią N., miał z nią córki Alinę Walerię (ur. 1925) oraz Zofię (ur. 1928) zamężną Chałupkową i synów Tadeusza (ur. 1927), Bogdana (ur. 1930), Mariana (ur. 1932).
„Monitor Polski” nr 63/1933, 93/1937; T. Tomsia, Być znaczy pamiętać, „Panorama wielkopolskiej kultury” nr 5/2008.