Bojownikom niepodległości

Bronisław Grodzki

(1902-1974)

grodzki bronisławUrodził się 6 września 1902 r. w Warce. Syn Stanisława i Stanisławy z Wirowskich.

Działacz niepodległościowy ps. „Sław”.

Po 1918 r. w WP. W latach 1922-1923 kształcił się w Oficerskiej Szkole Kawalerii. Po jej ukończeniu 1 września 1923 r. mianowany ppor. kaw. Przydzielony do 21 puł, 1 września 1925 r. awansował na por. kaw. W pułku tym służył jeszcze w 1930 r. W 1932 r. w 8 puł. Co najmniej od 1938 r. referent w referacie planów wydz. mobilizacji i uzupełnień DOK nr V w Krakowie. 19 marca 1939 r. awansował na rtm. kaw. Od 21 sierpnia pełnił obowiązki kwatermistrza pozostałości 21 puł, a od 22 sierpnia ich oficerem materiałowym.

Podczas kampanii 1939 r. w Ośrodku Zapasowym Wołyńskiej BK. Następnie dowodził 2 szw. II dyonu Zgrupowania Kawalerii ppłk. Kazimierza Halickiego.

Zmarł w 1974 r.

Odznaczony Medalem Niepodległości i srebrnym Krzyżem Zasługi.

Żonaty (od 1926 r.) z Heleną Jadwigą Piotrowską, miał z nią dwoje dzieci m.in. córkę Wandę Elwirę zamężną Kułacką, a później z N. Perz, z którą miał jedno dziecko.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 177/1938
Źródła

L. Głowacki, Działania wojenne na Lubelszczyźnie w roku 1939, Lublin 1986; „Monitor Polski” nr 177/1938; S. Radomyski, Zarys historii Szkoły Podchorążych Kawalerii w Grudziądzu 1922-1939, Warszawa 1989; Rocznik oficerów kawalerii 1930; Rocznik oficerski 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.