Urodził się 3 września 1884 r. w Petrykozach pow. Opoczno. Syn Stanisława, maszynisty kolejowego, i Antoniny z Borowskich. Brat Stanisława (zob.).
W czasie I wojny światowej od 3 lutego 1916 r. w Legionach Polskich ps. „Mirosław”. Służył w 1 part LP. W 1917 r. w komisariacie werbunkowym we Włoszczowie.
Po 1918 r. w WP. W okresie od 1 grudnia 1920 do 20 marca 1921 r. przebywał na I oficerskim kursie uzupełniającym w Szkole Podchorążych Artylerii w Poznaniu. Wkrótce potem przeniesiony do rezerwy. Zweryfikowany jako ppor. rez. art. z 1 czerwca 1919 r.
W niepodległej Polsce mieszkał w Niwce (obecnie część Sosnowca). Pracował jako sztygar w kopalni „Modrzejów”.
Podczas II wojny światowej aresztowany przez Sowietów.
Wywieziony na podstawie listy nr 041/1 z 20-22 kwietnia 1940 r., został zamordowany na terenie Ukrainy, zapewne w Kijowie.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości.
Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej WP w Warszawie.
„Monitor Polski” nr 235/1933; Z. Moszumański, Z. Kozak, Wojenne szkoły dla oficerów artylerii (1914-1921), Pruszków brw; Rocznik oficerski 1923, 1924; Rocznik oficerski rezerw 1934; Ukraiński ślad Katynia, Warszawa 1995