Bojownikom niepodległości

Bronisław Janowski

(1897–1981)

Urodził się 25 sierpnia 1897 r. w Warszawie. Syn Czesława i Marii z Ponińskich.

Prawdopodobnie należał do tajnego skautingu.

W czasie I wojny światowej w Legionach Polskich. Służył w 5 pp LP. Po kryzysie przysięgowym w Legionach w lipcu 1917 r. internowany w Szczypiornie.

Zwolniony, służył w POW.

W niepodległej Polsce mieszkał w rodzinnym mieście. Pracował jako dziennikarz.

W latach 30. był sekretarzem generalnym Rady Naczelnej Związku Zawodowego Pracowników Samorządowych.

Należał do Związku Peowiaków, redaktor Jednodniówki Legionistów i Peowiaków Okręgu Warszawskiego (1933).

Podczas II wojny światowej od 1941 r. współpracował z grupą „Myśli Państwowej”, a potem z piłsudczykowskim Konwentem Organizacji Niepodległościowych ps. „Grzywacz”, „Witold”.

Zmarł 4 kwietnia 1981 r. i został pochowany na Cmentarzu Parafialnym na Powązkach w Warszawie kwat. 257.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości.

Źródła

M. Gałęzowski, Wierni Polsce. Ludzie konspiracji piłsudczykowskiej 1939–1947, Warszawa 2005; „Monitor Polski” nr 132/1931.