Urodził się 1 września 1894 r. w Zniesieniu koło Lwowa. Syn Kazimierza i Marii z Bednarzów. Brat Aleksandra (zob.).
Ukończył gimnazjum we Lwowie.
W czasie I wojny światowej w armii austro-węgierskiej, uzyskał stopień chor.
Od 4 listopada 1918 r. uczestniczył w obronie Lwowa przeciwko Ukraińcom na odcinku VI (pododcinek Zamarstynów-Żółkiewskie). Dowodził plut. Po wyparciu przeciwnika z miasta wcielony do 2 pstrz lwowskich (potem: 39 pp), służył w 10 komp. Awansował na ppor. piech.
Poległ 3 maja 1919 r. podczas ataku na wieś Prusy pod Pikułowicami i został pochowany na Cmentarzu Obrońców Lwowa pole II.
Pośmiertnie odznaczony Krzyżem Niepodległości i Krzyżem Walecznych.
Dla Ciebie Polsko!, „Panteon Polski” nr 27/1926; „Monitor Polski” nr 255/1933; Obrona Lwowa 1-22 listopada 1918 t. 2, 3, Lwów 1936, 1939; W obronie Lwowa i Wschodnich Kresów. Polegli od 1-go listopada 1918 do 30-go czerwca 1919 r., Lwów 1926; J. Wereszyca [D. Łomaczewska], Przewodnik po Cmentarzu Obrońców Lwowa, Warszawa 1989.