Urodził się 3 września 1903 r. w Podwołoczyskach na Podolu. Syn Ignacego i Albiny z Witkowickich. W czasie I wojny światowej w POW. Po 1918 r. w WP. Uczestnik walk w rejonie Lwowa. Następnie zdemobilizowany. Z dniem 1 września 1929 r. mianowany ppor. rez. piech., 1 stycznia 1936 r. awansował na por. rez. piech. Pracował jako nauczyciel geografii w szkołach powszechnych w Kobryniu i Krzemieńcu. Później był kierownikiem szkoły w Karczewie koło Otwocka. W 1939 r. zmobilizowany do WP, po 17 września dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Kozielsku. Wywieziony na podstawie listy nr 015/1 z 5 kwietnia 1940 r., wkrótce potem został zamordowany w lesie katyńskim. Odznaczony Medalem Niepodległości, pośmiertnie (2007) awansował na kpt. Żonaty z Karoliną N. Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej WP w Warszawie.
Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, Warszawa 2000; „Monitor Polski” nr 109/1932; Rocznik oficerski rezerw 1934; R. Rybka, K. Stepan, Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935-1939, Kraków 2003.