Urodził się 27 (28?) kwietnia 1890 r. w Wierbiążu koło Kołomyi (Stanisławowie?). Pracował jako nauczyciel ludowy.
Po wybuchu I wojny światowej, w sierpniu 1914 r. zaciągnął się do Legionu Wschodniego, a po jego rozwiązaniu we wrześniu tego roku, wstąpił do Legionów Polskich. Służył w 3 Pułku Piechoty LP między innymi w oddziale łączności, uzyskując stopień sierż. Po kryzysie przysięgowym z lipca 1917 r. od września podjął służbę w Polskim Korpusie Posiłkowym. Po przejściu II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) internowany przez Austriaków w Huszt.
W niepodległej Polsce po 11 listopada 1918 r. służył w Wojsku Polskim. Zweryfikowany jako por. łączn. z 1 czerwca 1919 r. W roku 1923 był oficerem 2 Pułku Łączności, w roku 1924 służył w 10 komp. szkolnej łączności pułku radiotelegraficznego. Awansowany 1 stycznia 1928 r. na stopień kpt. łączn., służył wówczas w 9 samodzielnym baonie łączności. W roku 1932 dowodził komp. telegraficzną 11 DP.
Zmarł po roku 1932.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości, dwukrotnie Krzyżem Walecznych i srebrnym Krzyżem Zasługi.
„Monitor Polski” 1931, nr 260; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932.