Urodził się 22 kwietnia 1899 r. w Starym Samborze. Syn Antoniego i Marii.
Po 1918 r. w WP. Po wojnie z bolszewikami przeniesiony do rezerwy. Zweryfikowany jako ppor. rez. art. z 1 czerwca 1919 r., z dniem 2 stycznia 1932 r. awansował na por. rez. art.
W niepodległej Polsce w Straży Granicznej. W 1932 r. posiadał stopień aspiranta, z czasem awansował na komisarza. Ostatnio pełnił służbę w okręgu pomorskim. W 1939 r. był komendantem komisariatu w Gniewie.
Podczas kampanii 1939 r. ewakuowany w kierunku wschodnim, po 17 września dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Ostaszkowie.
Wywieziony na podstawie listy nr 027/2 z 13 kwietnia 1940 r., wkrótce potem został zamordowany w Twerze.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości, pośmiertnie awansował na nadkomisarza.
Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej WP w Warszawie.
Miednoje. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego t. I, Warszawa 2005; „Monitor Polski” nr 29/1932; Rocznik oficerski 1923, 1924; Rocznik oficerski rezerw 1934.