Urodziła się 27 lipca 1898 r. w Wierzbniku (obecnie częśćStarachowic). Córka Józefa, górnika, i Rozalii z Krakowieków. Siostra Władysława Michalskiego (zob.).
W czasie I wojny światowej w maju 1915 r. z rodziną ewakuowała się w głąb Rosji. Tam pracowała jako siostra w szpitalu polowym Czerwonego Krzyża. Ostatecznie została przełożoną szpitala (?). Współpracowała z Komitetem Pomocy Polakom, dostarczając żywność i ubrania, a nawet broń. W kwietniu 1917 r. dostała się do niewoli niemieckiej, z której w czerwcu 1918 r. została zwolniona.
Powróciła wówczas do Wierzbnika i wstąpiła do oddziału żeńskiego POW ps. „Żaba”. Brała udział w rozbrajaniu okupantów w listopadzie 1918 r.
W składzie komp. starachowickiej POW w końcu miesiąca wcielona do 24 pp. W jego składzie w grudniu wyjechała do Lwowa. Tam wcielona do Ochotniczej Legii Kobiet, sprawowała funkcję sanitariuszki. W czasie walk z Ukraińcami o Lwów była dwukrotnie ranna. Po rekonwalescencji podjęła służbę w 24 pp, a potem w szpitalu wojskowym nr 2 we Lwowie. Awansowała do stopnia kpr. Później pełniła służbę w szpitalu wojskowym nr 4 w Łomży, a następnie w szpitalu epidemicznym nr 2 we Lwowie. W październiku 1921 r. przeniesiona do rezerwy.
W niepodległej Polsce mieszkała w rodzinnej miejscowości. Do zamążpójścia pracowała jako felczer w szpitalu Zakładów Starachowickich. Następnie zajmowała się gospodarstwem domowym.
Podczas II wojny światowej z mężem brała udział w działalności konspiracyjnej w szeregach SZP/ZWZ/AK ps. „Jacha”. Była sanitariuszką i łączniczką., a także w jej mieszkaniu mieścił się lokal konspiracyjny.
Po aresztowaniu męża podjęła pracę w Zakładach Starachowickich.
Po zakończeniu wojny kontynuowała pracę zawodową w służbie zdrowia w przychodni zakładowej, a od 1951 r. w miejskich przychodniach.
Zmarła w marcu 1985 r. i została pochowana na Cmentarzu Parafialnym przy ul. Zgodnej w Skarżysku Kamiennej.
Odznaczona Medalem Niepodległości.
Zamężna (od 1923 r.) z Alfredem Gołaszewskim (zob.), miała syna Eligiusza (23 V 1924- VIII 1944), żołnierza AK ps. „Ful”, poległego w akcji dywersyjnej pod Zarżniętą Górą, i Czesława Wojciecha (ur. 22 VI 1927), a po śmierci męża w 1966 r. wyszła powtórnie za mąż.
A. Brzeziński, Peowiaczka, cz. I, „Gazeta Starachowicka” www.starachowicka.pl/2017/07/17/peowiaczka/ [dostęp 12 X 2020]; cz. II, www.starachowicka.pl/2017/07/24/peowiaczka-cz-ii/ [dostęp 12 X 2020]; „Monitor Polski” nr 178/1937 [po raz drugi odznaczona „Monitorem Polskim” nr177/1938].