Urodził się 14 września 1885 r. w Rybniku. Syn Antoniego i Marianny z z Walngów (?).
Podczas I wojny światowej w Armii Polskiej we Francji, z którą w 1919 r. powrócił do kraju.
Członek Polskiej Organizacji Wojskowej Górnego Śląska ps. „Bronisław Ordon”. Uczestnik trzech powstań śląskich, działacz plebiscytowy.
W niepodległej Polsce (po 11 listopada 1918) mieszkał w rodzinnym mieście. Pracował jako palacz.
Podczas kampanii wrześniowej 1939 r. 7 września aresztowany przez Niemców. Przez kilka dni więziony w Rybniku, po czym wywieziony do obozu koncentracyjnego w Dachau.
Tam zginął 17 września 1940 r.
Odznaczony Medalem Niepodległości.
J. Klistała, Martyrologium mieszkańców Ziemi Rybnickiej, Wodzisławia Śląskiego, Żor, Raciborza w latach 1939–1945 – słownik biograficzny, Oświęcim 2006; „Monitor Polski” 1938, nr 177.