Bojownikom niepodległości

Celestyn Piotr Latawiec

(1894-1940)

Urodził się 28 maja 1894 r. we wsi Sietesz pow. Przeworsk. Syn Piotra i Marty z Riedlów. Brat Włodzimierza (zob.).

W czasie I wojny światowej w Legionach Polskich ps. „Róg”. Służył w IV baonie 5 pp LP, a potem w stopniu st. szer. w 6 pp LP..

Od 1918 r. w WP. Służył w 35 pp. 1 czerwca 1919 r. mianowany ppor. piech. Brał udział w walkach z bolszewikami.

Zweryfikowany jako kpt. piech. z 1 czerwca 1919, w 35 pp pełnił służbę co najmniej do 1924 r. Następnie (1928) w 7 baonie KOP. Później służył w 26 pp, 56 pp (1932), a w 1935 r. w 19 pp. Wiosną 1939 r. dowodził 19 komp. wartowniczą „Hołosko”.

Podczas kampanii 1939 r. dowódca 2 komp. baonu wartowniczego nr 61, stanowiącego załogę składnicy uzbrojenia w Hołosku. Następnie bronił Lwowa. Po kapitulacji załogi (22 września) dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Starobielsku.

W kwietniu lub maju 1940 r. zamordowany w Charkowie.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości, czterokrotnie Krzyżem Walecznych i srebrnym Krzyżem Zasługi, pośmiertnie (2007) awansował na mjr.

Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej WP w Warszawie.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 87/1931
Źródła

Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, Warszawa 2003; R. Dalecki, Armia „Karpaty” w wojnie obronnej 1939 roku, Rzeszów 1989; „Monitor Polski” nr 87/1931; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.