Urodził się 22 czerwca 1897 r. w Mościskach. Syn Teofila (zob.) i Albiny z Kansych. Brat Rufina (zob.). Od 26 lutego 1919 r. należał do POW Górnego Śląska. Uczestnik powstań śląskich. Podczas III powstania od 2 maja 1921 r. dowodził 3 komp. I baonu 13 pułku żorskiego. W okresie od 6 lipca 1921 do 2 lutego 1922 r. w Straży Gminnej. Od 18 czerwca 1922 r. w stopniu posterunkowego w Policji Województwa Śląskiego. Służył w komisariacie w Zawodziu, potem od 14 czerwca 1927 r. na posterunku w Czerwionce. Od 11 września 1930 r. do wojny funkcjonariusz na posterunku w Suminie. 1 lipca 1937 r. awansował na st. posterunkowego. Podczas kampanii 1939 r. ewakuowany w kierunku wschodnim, po 17 września dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Ostaszkowie. Wywieziony na podstawie listy nr 050/1 z 27 kwietnia 1940 r., wkrótce potem został zamordowany w Twerze. Odznaczony Krzyżem Walecznych, Medalem Niepodległości i brązowym Krzyżem Zasługi, pośmiertnie (2007) awansował na aspiranta. Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej WP w Warszawie.
Miednoje. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego t. I, Warszawa 2005; „Monitor Polski” nr 260/1931.