Urodził się 4 lipca 1896 r. w Lubaczowie. Syn Stanisława i Marii.
W czasie I wojny światowej 19 lipca 1915 r. wstąpił do Legionów Polskich; służył kolejno 10 i 9 komp. 3 pp II Brygady LP. Po kryzysie przysięgowym z lipca 1917 r. podjął służbę w Polskim Korpusie Posiłkowym w II Brygadzie. Po w przejściu II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918), służył w II Korpusie Polskim w Rosji. 11 maja 1918 r. walczył z Niemcami w bitwie pod Kaniowem. Po kapitulacji korpusu (12 maja) dostał się do niewoli, z której 1 stycznia 1919 r. został zwolniony.
W niepodległej Polsce służył w Wojsku Polskim. Po wojnie przeniesiony do rezerwy.
Mieszkał w Ożarowie koło Warszawy. Pracował w urzędzie pocztowym w Falenicy.
Należał do Związku Legionistów Polskich.
Zmarł po 1931 r.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości i dwukrotnie Krzyżem Walecznych.
J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914–1918 t. 1, Kraków – Warszawa – Zalesie Górne 2017; W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863–1938 Słownik biograficzny t. 1, Mińsk Mazowiecki – Warszawa – Kraków 2011; „Monitor Polski” 1931, nr 251.