Urodził się 21 listopada 1899 r. w Kopinie (Glinnym Stoku?) na Lubelszczyźnie. Syn Stanisława, rolnika, i Marii z Oworusów.
Od 13. roku życia pracował we dworze.
W czasie I wojny światowej w POW ps. „Szprycha”. Brał udział w rozbrajaniu Niemców (11 listopada 1918), po czym automatycznie przeszedł do WP.
Służył w 34 pp, a potem w 1 płączn. Uczestniczył w wojnie z bolszewikami. W czerwcu 1922 r. został zdemobilizowany.
W niepodległej Polsce mieszkał w Warszawie. Od 1928 r. do wojny pracował jako ślusarz w Warsztatach Amunicyjnych w Forcie Bema. W 1937 r. ukończył siódmą klasę szkoły powszechnej.
Podczas II wojny światowej od listopada 1939 r. pracował jako cieśla na budowie. Od grudnia brał udział w działalności konspiracyjnej w szeregach Zw. Obrony Rzeczypospolitej, a potem w AK. Wykonywał specjalne skrytki dla potrzeb baonu AK „Parasol”. Od września 1941 do marca 1943 był kierownikiem stolarni w tajnej drukarni przy ul. Siarczanej 3. W stopniu st. sierż. służył dowodził 2 drużyną plutonu 316 1 Rejonu III Obwodu AK w Warszawie. Na tym stanowisku wziął udział w powstaniu warszawskim. Walczył na Woli, po czym przeszedł do Kampinosu. Dołączył do Zgrupowania Stołpecko-Nalibockiego AK.
Zmarł 16 stycznia 1984 r. w Warszawie.
Odznaczony Medalem Niepodległości.
„Monitor Polski” nr 64/1932; P. Stachiewicz, Parasol. Dzieje oddziału do zadań specjalnych Kierownictwa Dywersji Komendy Głównej Armii Krajowej, Warszawa 1984.