Urodził się 5 stycznia 1896 r. w Wolbromiu. Syn Szymona i Rozalii z d. Noworyt.
Po 1918 r. w WP. Zweryfikowany jako por. piech. z 1 czerwca 1919 r., służył w 29 pp (1923). Przeniesiony do artylerii, co najmniej od 1924 do 1928 r. był oficerem 28 pap. Awansowany 1 lipca 1925 r. na kpt. art., w 1932 r. służył w 10 pal. Wiosną 1939 r. był II oficerem sztabu 10 DP.
Podczas kampanii 1939 r. oficer sztabu dowódcy artylerii dywizyjnej 10 DP. Brał udział w walkach w ramach Armii „Łódź” i na Lubelszczyźnie, gdzie dostał się do niewoli niemieckiej. Przebywał m.in. w oflagu w Murnau.
Powrócił do Polski.
Zmarł 20 sierpnia 1988 r. i został pochowany na Cmentarzu Centralnym w Gliwicach.
Odznaczony orderem Virtuti Militari 5 kl. i Medalem Niepodległości.
L. Głowacki, Działania wojenne na Lubelszczyźnie w roku 1939, Lublin 1986; „Monitor Polski” nr 258/1933; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.