Urodził się 13 lipca 1899 r. w Bochni. Syn Józefa i Anny z Jacaków.
Uczeń szkoły wydziałowej.
W czasie I wojny światowej w Legionach Polskich. W stopniu szer. od marca 1916 r. służył w 6 komp. 6 pp LP.
Po 1918 r. w WP. Ranny w grudniu podczas walk z Ukraińcami w okolicach Lwowa.
W niepodległej Polsce podoficer zawodowy. W 1932 r. posiadał stopień st. sierż. Był wówczas żołnierzem 3 komp. ckm 80 pp.
Podczas kampanii 1939 r. 18 września w rejonie Turmont przeszedł na Łotwę, gdzie został internowany. Po aneksji przez ZSSR od 30 września 1940 r. przebywał w obozie jenieckim w Kozielsku. Następnie od 6 czerwca do 27 lipca 1941 r. w obozie Ponoj. Przeniesiony do obozu w Suzdalu, po agresji niemieckiej na ZSSR i podpisaniu umowy Sikorski-Majski (30 sierpnia) 4 września został uwolniony. Podjął służbę w Armii Polskiej w ZSSR. W jej składzie przeszedł na Bliski Wschód. Potem w składzie 13 baonu strzelców 5 KDP brał udział w kampanii włoskiej 1944-1945. Awansował na chor.
Dalsze jego losy są nieznane.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości i czterokrotnie Krzyżem Walecznych.
Historia 6 Pułku Piechoty Legionów Józefa Piłsudskiego t. I: Tradycja, Warszawa 1939; „Monitor Polski” nr 12/1932.