Urodził się 20 lipca 1897 r. w Stanisławowie. Syn Oskara i Heleny z Goławskich. Brat Zygmunta (zob.). Uczył się w gimnazjum w Stanisławowie. W czasie I wojny światowej w Legionach Polskich. Podczas okupacji ukraińskiej od 1919 r. w POW w Stanisławowie. Dowodził 1 komp. POW w Stanisławowie. Brał udział w uwolnieniu miasta z rąk ukraińskich (25 maja 1919). Następnie w WP. Po wojnie z bolszewikami przeniesiony do rezerwy. Zweryfikowany jako por. rez. piech. z 1 czerwca 1919 r. Ukończył studia prawnicze. Pracował jako sędzia śledzczy Sądu Okręgowego w Stanisławowie (1933) i sędzia tamtejszego Sądu Grodzkiego. Członek oddz. lwowskiego Zrzeszenia Sędziów i Prokuratorów RP, Zw. Peowiaków (prezes koła w Stanisławowie), prezes Zw. Oficerów Rezerwy w Stanisławowie.. Zamordowany 17 maja 1936 r. u zbiegu ul Ułanów Krechowieckich i Kazimierzowskiej w Stanisławowie przez przestępcę, uprzednio skazywanego przez niego. Odznaczony Krzyżem Niepodległości z mieczami. Zonaty, miał dwoje dzieci.
„Czasopismo Sędziowskie” nr 2/1937; A. Deblessem, Wspomnienia z prac i walk o polskość Stanisławowa ze specjalnem podkreśleniem akcji P.O.W. z czasów 1918-1920 r., bmw 1934; Kalendarz sądowy na rok 1933, Warszawa brw; „Monitor Polski” nr 251/1931, 23/1934; „Naród i Wojsko” nr 13/1936; Rocznik oficerski 1923, 1924; Zamordowanie sędziego S.O. Hofmokla w Stanisławowie, „Gazeta Lwowska” nr 114/1936.