Bojownikom niepodległości

Czesław Ignaczyk

(1896–po 1937)

Urodził się 3 lub 20 lipca 1896 r. w m. Łazów pow. Rohatyn. Syn Michała i Franciszki z Kokonków (?).
Z zawodu krawiec.
Po wybuchu wojny 15 sierpnia 1914 r. wstąpił do oddziałów strzeleckich i Legionów Polskich. W stopniu szer. od 1915 r. pełnił służbę w 7 komp. 6 pp LP.
Po kryzysie przysięgowym w Polskim Korpusie Posiłkowym. Służył w Bolechowie. W następstwie przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) internowany przez Austriaków w Dulfalvie.
Zwolniony, został wcielony do armii austro-węgierskiej. W szeregach 15 pp i 124 pp brał udział w działaniach na froncie włoskim, gdzie dostał się do niewoli.
Od 1 stycznia 1919 r. służył w Armii Polskiej we Francji, z którą w tym też roku powrócił do kraju.
W niepodległej Polsce był funkcjonariuszem pocztowym. W końcu lat 30. pracował w Urzędzie Pocztowym Drohobycz I.
Zmarł po 1937 r.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 178/1937
Źródła

Historia 6 Pułku Piechoty Legionów Józefa Piłsudskiego t. I: Tradycja, Warszawa 1939; „Monitor Polski” nr 178/1937.