Bojownikom niepodległości

Czesław Janisz

(1896–po 1934)

Urodził się 18 lipca 1896 r. w Warszawie. Syn Franciszka i Jadwigi z Synowców.

Pracował jako cukiernik.

W czasie I wojny światowej w Legionach Polskich. Służył w 3 komp. V baonu 1 pp LP i I Brygady. Chory, w końcu stycznia 1915 r. przebywał w szpitalu zorganizowanym w zamku w Bulowicach koło Kęt. Potem w 2 komp. 5 pp LP. Chory, na początku maja 1916 r. przebywał w szpitalu twierdzy nr 4 w Krakowie. Następnie w kadrze Komendy Grupy LP w Kozienicach. W maju 1916 r. powrócił do pułku. W końcu kwietnia 1917 r. służył w 10 komp. 5 pp LP (2 komp. V baonu).

Po 1918 r. w Wojsku Polskim. Jako urzędnik wojskowy XI rangi (przemianowany na por. adm. kanc. z 1 grudnia 1920) służył w 3 plotn (1923, 1924). W 1928 r. pozostawał już w stanie spoczynku.

Mieszkał w Poznaniu.

Zmarł po 1934 r.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości.

Żonaty (od 2 VI 1922) z Marią Chciuk, miał z nią córki Irenę Czesławę (ur. 16 IV 1925) i Jadwigę Józefę (ur. 7 XI 1926).

Źródła

Kartoteka ewidencji ludności 1870–1931, www.e-kartoteka.net/pl/search?signature=14531#show [dostęp 2 IV 2021]; Lista chorych, rannych, zabitych i zaginionych legionistów do kwietnia 1915 roku, Oświęcim 1915; „Monitor Polski” nr 29/1932; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928; Rocznik oficerski rezerw 1934; VI Lista strat Legionów Polskich, Piotrków 1916.