Urodził się 20 lipca 1900 r. w Mławie. Syn Mateusza i Antoniny z Blochów. Brat Bolesława (zob.) i Michała (zob.).
W czasie I wojny światowej w Legionach Polskich. W końcu maja 1916 r. w składzie komp. marszowej wyruszył na front na Wołyniu.
Po kryzysie przysięgowym w Legionach od września 1917 r. w Polskim Korpusie Posiłkowym. W stopniu kpr. służył w oddziale telefonicznym korpusu. W następstwie przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) internowany przez Austriaków w Szaldobos.
Po 1918 r. w Wojsku Polskim. W czerwcu 1921 r. w stopniu ppor. łączn. w I baonie zapsowym telegraficznym. 1 listopada 1921 r. awansował na por. łączn. Przeniesiony do rezerwy z tym jednak, iż został zatrzymany w służbie czynnej. W 1923 r. służył w 3 płaczn. Przemianowany na oficera służby stałej, był oficerem 1 płączn (1924, 1928). Awansowany 1 stycznia 1930 r. na kpt. łączn., w 1932 r. służył w Szkole Podchorążych Inżynierii. Awansowany 19 marca 1937 r. na mjr. łączn., wiosną 1939 r. zajmował stanowisko dowódcy łączności 10 DP.
Podczas II wojny światowej na tym stanowisku wziął udział w kampanii 1939 r. Walczył w okolicach Łodzi, a potem na Lubelszczyźnie.
Dalsze jego losy są nieznane.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości i srebrnym Krzyżem Zasługi.
L. Głowacki, Działania wojenne na Lubelszczyźnie w roku 1939, Lublin 1986; „Monitor Polski” nr 156/1931; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.