Urodził się 25 października 1900 r. w Łodzi. Syn Gustawa i Marty z Radziszewskich.
Członek POW ps. „Tadeusz Oksza”.
Ukończył studia; był handlowcem i bankowcem (księgowy).
Z dniem 1 lipca 1925 r. mianowany ppor. rez. adm. gosp., 1 stycznia 1938 r. awansował na por. rez. int.
Taternik i turysta górski. Od 1930 r. należał do Sekcji Turystycznej Polskiego Tow. Tatrzańskiego. Uczestniczył w kilku pierwszych przejściach taterniczych (m.in. w 1930 r. płd.-zach. granią Mnicha, w 1934 r. zach. Ścianą Żabiej Czuby) oraz w wyprawach ratunkowych. Od 1933 r. był działaczem oddziału łódzkiego Polskiego Tow. Tatrzańskiego i przewodniczył tamtejszemu koło taterników.
W 1939 r. zmobilizowany do WP, brał udział w kampanii wrześniowej.
Po 1945 r. działacz państwowy. W latach 1949-1958 wiceminister Handlu Zagranicznego. Następnie (1958-1960 i 1965-1967) wiceprezes Narodowego Banku Polskiego.
Nie zaprzestał działalności taterniczej. Od 1958 1961 i od 1954 do 1969 r. był aktywnym prezesem Klubu Wysokogórskiego. Dzięki jego pomocy w 1960 r. doszło do pierwszej polskiej wyprawy w Hindukusz. Sam chodził w Alpach i Tatrach (do 1978 r.).
18 maja 1979 r. podczas zejścia ze Smreka w Bieszczadach zasłabł i tego samego dnia zmarł. Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie kwat. B-37.
Odznaczony Medalem Niepodległości, w PRL otrzymał złoty Krzyż Zasługi.
Był prezesem honorowym Klubu Wysokogórskiego.
W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863-1938. Słownik biograficzny t. 3, Mińsk Mazowiecki-Warszawa-Kraków 2011; „Monitor Polski” nr 140/1938; Z. i W.H. Paryscy, Wielka Encyklopedia Tatrzańska, Poronin 1995; Rocznik oficerski rezerw 1934; R. Rybka, K. Stepan, Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935-1939, Kraków 2003.