Urodził się 22 grudnia 1870 r. w Ludźmierzu pow. Nowy Targ. Syn Ignacego i Antoniny z d. Truta.
Uczył się w I Gimnazjum Klasycznym św. Anny w Krakowie, po czym w latach 1890-1894 studiował teologię na Uniwersytecie Jagiellońskim. 15 lipca 1894 r. został wyświęcony na kapłana.
Pracował jako wikariusz w parafiach pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Krzęcinie (1894-1897), w Skawinie (1897-1898), Tyńcu (1898-1900) i Liszkach (1900-1903), gdzie od 16 listopada 1901 do 25 marca 1903 r. był tymczasowym katechetą w szkole ludowej. Następnie proboszcz parafii pw. Wszystkich Świętych w Górce Kościelnickiej (obecnie część Krakowa). Od 1908 r. rezydent w Czarnym Dunajcu.
Tam był naczelnikiem Drużyny Bartoszowej.
Od 1920 r. jako emeryt mieszkał na stałe w Nowym Targu, gdzie od 26 listopada pracował jako nauczyciel w gimnazjum. Autor nowatorskiej metody pracy duszpasterskiej w parafii w kołach kształceniowych i samokształceniowych.
W 1922 r. sprawował funkcję sekretarza Związku Podhalan (ognisko w Nowym Targu).
Zmarł 15 sierpnia 1933 r. w Ostrzeszowie.
Odznaczony Medalem Niepodległości.
W.K. Cygan, Z. Kępa, W.J. Wysocki, Duchowni na drogach ku Niepodległości 1914-1918, Mińsk Mazowiecki-Warszawa 2014; Drużyny Bartoszowe 1908-1914, Lwów 1939; M. Gawlik, J. Szczepaniak, Księża katechecie diecezji krakowskiej 1880-1939. Słownik biograficzny, Kraków 2000; „Monitor Polski” 1932, nr 217; „Nowa Reforma” 1903, nr 63, 1922, nr 99; Schematyzm Kościoła Rzymsko-Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej z Mapą Diecezji i dodatkiem Spisu Polskich Parafij i Polskiego Duchowieństwa w Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej. Stan z 1 stycznia 1925 r., Kraków 1925.