Urodził się 28 grudnia 1898 r. w Jaśle. Syn Czesława i Felicji z Kieniewiczów.
Jako student, od roku 1913 należał do tajnej Armii Polskiej w Leoben (Austria) i Polskiej Drużyny Sstrzeleckiej w Wiedniu. Uzyskał stopień podoficera kadeta.
Po wybuchu I wojny światowej od 21 sierpnia 1914 r. w Legionach Polskich. Służył w 11. komp. III baonu 3 Pułku Piechoty.
W niepodległej Polsce od listopada 1918 r. służył w Wojsku Polskim. W stopniu pchor. służył w 1 baterii 1 pap. Brał udział w odsieczy oblężonego przez Ukraińców Przemyśla, od 20 listopada w walkach z Ukraińcami o Lwów i w jego rejonie. Od 19 lipca 1920 do 28 stycznia 1921, na kursie w szkole podchorążych. Zweryfikowany jako por. art. z 1 czerwca 1919 r., służył w 9 pap (1923). Awansowany z dniem 1 lipca 1923 r. na kpt. art., co najmniej od 1924 do 1932 r. służył w 17 pal. 1 stycznia 1931 r. awansował na mjr. art. Awansowany 19 marca 1938 r. na ppłk. art., wiosną 1939 r. był zastępcą dowódcy 11 pal.
Podczas kampanii wrześniowej 1939 r. dowodził tym pułkiem. W składzie Armii „Karpaty” (potem „Małopolska”) walczył na terenie Małopolski i w rejonie Lwowa. Później przedostał się na Zachód. Od 1 października 1941 r. do 9 stycznia 1942 r. dowodził 6 pal w Armii Polskiej w ZSRS. Następnie dowódca artylerii dywizyjnej 6 DP. Od 7 kwietnia 1942 do 3maja 1947 r. ponownie dowódca 6 pal. Na tym stanowisku wziął udział w kampanii włoskiej 2 Korpusu Polskiego (1944–1945). Awansował na płk. art.
Zmarł po 1947 r.
Odznaczony orderem Virtuti Militari 5 kl., Krzyżem Walecznych, złotym Krzyżem Zasługi i Medalem Niepodległości.
H. Bagiński, U podstaw organizacji Wojska Polskiego 1908–1914, Warszawa 1935; R. Dalecki, Armia «Karpaty» w wojnie obronnej 1939 roku, Rzeszów 1989; „Monitor Polski” 1933, nr 212; Obrona Lwowa 1–22 listopada 1918 t. 3, Lwów 1939; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.