Bojownikom niepodległości

Daniel Immerglück

(1894–po 1939)

Urodził się 26 grudnia 1896 r. w Prądniku Czerwonym (obecnie część Krakowa). Syn Szymona i Franciszki z Kemplerów.
Jako uczeń IV klasy gimnazjum należał do tajnych organizacji niepodległościowo-socjalistycznych. Działał w Tow. Uniwersytetu Ludowego w Krakowie oraz pracował w czytelni Tow. Szkoły Ludowej w Prądniku Czerwonym.
6 sierpnia 1914 r. wstąpił do oddziału J. Piłsudskiego w Krakowie. Przydzielony do 2 baterii artylerii, w jej składzie wyruszył na front karpacki. Po walkach w rejonie Kirlibaby przeniesiony na sanitariusza do sanitariatu Komendy Legionów, a następnie ponownie do 2 baterii. Wiosną 1915 r. wyjechał na urlop zdrowotny do Wiednia, zaś potem na leczenie do Zakopanego i (od 20 sierpnia) do Nowego Targu. Po wyleczeniu się otrzymał przydział do kadry Legionów w Kozienicach. Następnie w składzie 1 baterii haubic wziął udział w kampanii wołyńskiej. 20 września 1916 r. zwolniony z Legionów.
Podjął służbę w armii austro-węgierskiej. Awansował na ppor.
W końcu 1918 r. podjął studia na politechnice w Wiedniu. Po ich ukończeniu uzyskał dyplom inżyniera. Założył fabrykę maszyn elektrycznych w Wiedniu i nią kierował. W 1925 r. powrócił do Polski.
Mieszkał w Bielsku, gdzie został współzałożycielem przedsiębiorstwa zajmującego się handlem skórami surowymi.
Należał do Zw. Legionistów Polskich (Koło 1 part LP) oraz Zw. Żydów Uczestników Walk o Niepodległość w Bielsku (prezes oddziału).
Zmarł po 1939 r.
Odznaczony Medalem Niepodległości.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 212/1933
Źródła

M. Gałęzowski, Na wzór Berka Joselewicza. Żołnierze i oficerowie pochodzenia żydowskiego w Legionach Polskich, Warszawa 2010; Lista strat Legionu Polskiego. Od lipca do października 1915, Piotrków 1915; „Monitor Polski” nr 212/1933; Żydzi bojownicy o niepodległość Polski, Lwów 1939.