Urodził się 3 stycznia 1900 r. w Czersku pow. Grójec. Syn Bonifacego i Wiktorii z Rudnickich.
Ukończył szkołę przemysłowo-techniczną.
W czasie I wojny światowej od 1916 r. w POW ps. „Biały”.
Od 11 listopada 1918 r. w WP. Służył w 1 pp leg. Był zastępcą dowódcy plut. Podczas walk z bolszewikami 1 września 1920 r. został ranny.
Mianowany 1 lutego 1921 r. ppor. tab., służył w 1 dyonie taborów (1923, 1924). 1 lutego 1923 r. awansował na por. tab. Przeniesiony do artylerii, pełnił służbę jako oficer warsztatów optycznych w Zbrojowni nr 2 (1928, 1932). Po 1933 r. przeniesiony do rezerwy lub w stan spoczynku.
W 1939 r. zmobilizowany do WP, po 17 września dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Starobielsku.
W kwietniu lub maju 1940 r. zamordowany w Charkowie.
Odznaczony Medalem Niepodległości, pośmiertnie (2007) awansował na kpt.
Jest patronem ronda w Górze Kalwarii, jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej WP w Warszawie.
Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, Warszawa 2003; „Monitor Polski” nr 63/1933; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932.