Dominik Gabryś

Urodził się 5 sierpnia 1897 r. w Dziewkowicach koło Strzelec Opolskich. Syn Macieja i Józefiny z d. Niestrój.

Ukończył szkołe powszechną.

W czasie I wojny światowej w 1916 r. powołany do armii niemieckiej, służył w niej do końca wojny.

Uczestnik II (sierpień 1920) i III (1921) powstania śląskiego. Następnie w policji.

W niepodległej Polsce od 16 czerwca 1922 r. w Policji Województwa Śląskiego. W stopniu st. posterunkowego służył na posterunku w Bielszowicach.

Podczas kampanii 1939 r. ewakuowany w kierunku wschodnim, po agresjoi sowieckiej z 17 września został aresztowany w Tarnopolu. Więziony w Równem, a następnie w więzieniu przy ul. Karolenkiwskiej 17 w Kijowie.

Zamordowany 23 maja 1941 r.

Odznaczony Medalem Niepodległości.

Żonaty (od 1922) z Anną Manderlą, miał cztery córki m.in. Irenę zamężną Godlewską i syna Joachima.