Urodził się 16 kwietnia 1890 r. we Lwowie. Syn Jana i Eugenii z Gliniańskich.
Od 1901 r. uczył się w Wyższej Szkole Realnej w Stanisławowie, a potem w II Szkole Realnej we Lwowie, w której w 1908 r. uzyskał maturę.
Po 1918 r. w Wojsku Polskim. W stopniu por. sap. służył w wojskach kolejowych. Po wojnie 1920 r. przeniesiony do rezerwy. Zweryfikowany jako kpt. rez. sap. z 1 czerwca 1919.
Ukończył studia politechniczne, uzyskując dyplom inżyniera drogownictwa.
W niepodległej Polsce mieszkał w Kamionce Strumiłowej.
Podczas II wojny światowej aresztowany przez Niemców. Wysłany do obozu koncentracyjnego w Auschwitz (nr więźnia 40 393). Brał udział w obozowym ruchu oporu.
Rozstrzelany 25 stycznia 1943 r. na terenie obozu.
Odznaczony Medalem Niepodległości.
„Gazeta Lwowska” nr 134/1908; „Monitor Polski” nr 259/1932; Rocznik oficerski 1923, 1924; Rocznik oficerski rezerw 1934; Sprawozdanie Dyrekcyi c.k. wyższej Szkoły realnej w Stanisławowie za rok szkolny 1901/2, Stanisławów 1902; Sprawozdanie Dyrekcyi c.k. wyższej Szkoły realnej w Stanisławowie za rok szkolny 1903/4, Stanisławów 1904.