Urodził się 13 lutego 1897 r. w Niwce. Syn Tomasza. Pracował jako piekarz.
Podczas I wojny światowej w Legionach Polskich; pod pseudonimem „Jan Lubomirski” służył w 12 komp. 6 pp III Brygady LP w stopniu szer.
W niepodległej Polsce (po 11 listopada 1918) wstąpił do Wojska Polskiego, służył w 8 pp leg, awansując do stopnia kpr. Brał udział w wojnie z Rosją bolszewicką 1919–1920; zmarł 3 stycznia 1920 r. w Brasławiu na skutek odniesionych ran.
Pośmiertnie odznaczony Krzyżem Niepodległości i Krzyżem Walecznych.
J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914–1918 t. 1, Kraków – Warszawa – Zalesie Górne 2017; W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863–1938. Słownik biograficzny t. 1, Mińsk Mazowiecki – Warszawa – Kraków 2011; Historia 6 Pułku Piechoty Legionów Józefa Piłsudskiego t. 1: Tradycja, Warszawa 1939; „Monitor Polski” 1938, nr 64.